De eerste avonturen
Door: annedijkstra
Blijf op de hoogte en volg Anne
01 Mei 2011 | Canada, Hamilton
Nadat ik van sommige mensen ongeduldige opmerkingen kreeg over het feit dat het maar liefst vier (!!) dagen geleden was dat ik een reisverslag had geplaatst, zal ik jullie nu weer een beetje proberen te updaten over mijn avonturen hier.
Laten we beginnen met waar ik de vorige keer gebleven was. Nadat ik mijn eerste nacht heerlijk had geslapen, was het tijd om mijn spullen uit te ruimen. Ik dacht dat ik niet zoveel had meegenomen met een backpack tas van maar 13kg, maar dit bleek toch nog aardig veel te zijn toen ik het er eenmaal uithaalde.
Ik was die ochtend alleen thuis, dus ging ik op ontdekkingstocht uit wat ik kon eten. Ik vond brood en kaas dus ik dacht dat dat wel lekker zou zijn. Helaas was de kaas echt heel erg vies, dus dat hoef ik niet weer te proberen. Ik hou het nu maar bij ham of jam (alhoewel ik de jam nog niet heb geproeft, dus je weet maar nooit).
's Middags toen Laura thuiskwam, zijn we naar Stoney Creek gereden om te kijken waar mijn stageadres zit.
We gingen ook nog even naar de ouders van Laura, dus die heb ik nu ook ontmoet. De vader van laura had een plankje gemaakt met daarop mijn naam uit hout gesneden, zo lief!
Eenmaal thuis even gekeken naar een busroute. Dit bleek een beetje ingewikkeld, dus ik zei tegen Laura dat ik het ook wel fijn zou vinden om te fietsen. Hou ik mijn conditie ook een beetje op pijl tenslotte. Nou bleek dat dus bijna niemand hier een fiets heeft en zelfs voor een ritje naar de supermarkt twee straten verderop wordt de auto gepakt. Dat zou nog lastig worden.
De volgende dag wees Laura me op een site wat lijkt op marktplaats en daarop heb ik uiteindelijk een fiets gevonden voor $45. 's Avonds de man gebeld en we konden gelijk langskomen. Van tevoren met Kathi helemaal besproken hoe we konden afdingen. Dit vind Kathi altijd erg leuk om te doen. Uiteindelijk was het niet echt lastig; Kathi vroeg de man wat hij ervoor wilde hebben en hij zei: $40. Toen vroeg Kathi of $35 ok was en hij zei gelijk ja. Hallo fiets, dag uitdaging. Over de fiets zal ik maar niet teveel uitweiden, voor Nederlandse begrippen is hij nou niet erg super. Oftewel: hij ziet er gewoon niet uit, maar voor hier zal het wel goed zijn. De fiets hebben we op de achterbank gelegd, waardoor ik helemaal opgevouwen in de auto zat. Laura heeft hier een foto van gemaakt, dus zodra ik die krijg zal ik hem hier plaatsen!
Trouwens, toen Laura donderdag terug kwam van haar werk had ze een kleine verassing voor me. Ze was namelijk even langs de Dutch Store geweest en had daar wat dingetjes opgehaald: stroopwafels, lange vingers, beschuit, speculaas en drop. Echt heel lief! Ik had ’s ochtends al even gekeken of er ook een Dutch Store in de buurt was, want ik miste het eten uit Nederland toch stiekem al een beetje! Vond het echt heel leuk van Laura dat ze dit voor me had meegebracht en nu smikkel ik elke dag van het lekkers uit NL :)
Vrijdag had ik om 12u een afspraak met de dames van mijn stageplek om elkaar even te leren kennen voordat ik maandag zou beginnen. Om half 12 zou Doug, de vader van Laura, me ophalen en hij was mooi op tijd. Toen ik aankwam gingen we met de auto naar een Chinees restaurant in Stoney Creek. Een lopend buffet om even lekker te lunchen. Nou, een lunch kon ik het eigenlijk niet noemen, want het was een hele avondmaal inclusief toetje. Toch raar als je dat in NL alleen ’s avonds gewend bent. Ik bestelde een cola en ik kreeg gelijk een glas van wel een halve liter. Ik zou alleen al vol zitten als ik die cola op heb, maar nee, ook nog maar even drie borden vol eten opgehaald (je wil toch ook niet onder doen aan de rest). Ik moet zeggen dat ik de rest van de dag goed vol zat.
Het was apart om op deze manier kennis met ze te maken, maar niet op een vervelende manier. De mensen van de praktijk zijn heel erg aardig en ook Lisa, mijn begeleidster, is erg leuk. Ik loop eerst veel met haar mee om te kijken hoe zij alles doet en hoe het hier in zijn werk gaat. Later zal ik ook een aantal eigen patiënten krijgen. Helaas kwam ik nog voor een onaangename verassing te staan, namelijk dat het niet is toegstaan jeans te dragen in de praktijk. Ze dragen allemaal Khaki pants, Dress pants of Cargo pants. Hier had ik nog nooit van gehoord, maar ik zal er dus ook aan moeten geloven. Ze zeiden dat ze het niet konden toestaan dat ik als enige jeans zou dragen, omdat het risico er dan is dat mensen me niet serieus nemen. Ik zei dat in Nederland het heel normaal is om spijkerbroeken te dragen en dat vinden ze hier maar vreemd. Hun visie: 'If your attire is something you'd wear around the house or to play sports, it's probably not appropriate for work'.
Dat wordt morgen dus even shoppen. Waarschijnlijk wel bij een tweedehands winkel aangezien ik het alleen naar stage ga dragen en niet van plan ben het weer mee te nemen naar Nederland.
Voor de bovenkleding moet ik nog maar even kijken wat is toegestaan, maar dat merk ik vanzelf.
Nadat ik klaar was bij mijn stage werd ik door Doug weer opgehaald. Hij heeft me toen afgezet bij Eastgate, een winkelcentrum waar ik Laura rond 3 uur weer zou ontmoeten. Ik heb even leuk rondgekeken en wat dingetjes zoals shampoo etc gekocht. Bij het afrekenen dacht de cassiere aan mijn accent te horen dat ik uit Australie kwam! :P
Ik vond het winkelcentrum best groot, maar Laura zei dat het klein was vergeleken bij andere shopping malls. Ok, misschien ben ik toch nog niet helemaal gewend aan de Canadese maatstaven.
’s Avonds had ik afgesproken met Willem, een Nederlandse fysiotherapie student die hier ook een stage doet. Hij zit niet op de Hanze, maar op de opleiding in Enschede. Hij haalde me op in de auto en we zijn toen naar een barretje in het centrum van Hamilton gegaan. Ik heb dus eindelijk al iets meer van Hamilton gezien, ook al was het donker. Het was erg gezellig en we hebben leuk gekletst over dingen hier in Hamilton en over de fysiotherapie hier.
Gisteren was het bij jullie koniginnedag, maar helaas heb ik er hier weinig van meegekregen. Ik heb nog wel even via de webcam naar de Grote Markt gekeken en ik moet zeggen dat het er erg gezellig uitzag! Gelukkig was het weer hier eindelijk een beetje beter geworden, met een zonnetje en een temperatuur van ongeveer 15 graden. Eerst zijn we naar een hele grote tweedehandswinkel geweest, een soort van Mama Mini. Hier heb ik 2 broeken gekocht die ik aan kan doen naar stage, voor maar $20 (ongeveer €14). Hopelijk worden ze goed gekeurd! Eentje vind ik nog best wel mooi, dus misschien dat ik die zelfs nog wel mee ga nemen naar huis :)
Thuisgekomen mijn eerste eekhoorntjes gezien, die hier heel veel voorkomen.
’s Middags zijn we naar Lake Ontario geweest en hier gingen we Lisa ontmoeten, een vriendin van Laura. Ik had Lisa eerst geschreven voor homestay, maar ze had al een student in huis. Toen heeft ze me doorgelinkt naar Laura. Het leek Laura daarom een leuk idee even af te spreken om kennis te maken. Hele aardige vrouw, net zoals bijna alle Canadese mensen hier super aardig zijn.
We gingen een ijsje eten en Laura vroeg hoeveel bolletjes ik wilde. Ik zei dat ik aan één wel genoeg had. Gelukkig ook maar, want één bolletje hier staat gelijk aan wel vier bolletjes in NL! Ik zei al dat alles hier groot is, maar ik blijf me er toch elke keer over verbazen.
Nu ik dit typ regent het helaas al weer, dus vandaag blijf ik denk ik maar lekker binnen. Aya en ik hebben net pannekoeken gebakken, erg lekker! Morgen begint mijn stage, dus volgende week zal ik met een nieuw verhaal komen om jullie te laten weten hoe dat gaat!
Have fun and take care!
Laten we beginnen met waar ik de vorige keer gebleven was. Nadat ik mijn eerste nacht heerlijk had geslapen, was het tijd om mijn spullen uit te ruimen. Ik dacht dat ik niet zoveel had meegenomen met een backpack tas van maar 13kg, maar dit bleek toch nog aardig veel te zijn toen ik het er eenmaal uithaalde.
Ik was die ochtend alleen thuis, dus ging ik op ontdekkingstocht uit wat ik kon eten. Ik vond brood en kaas dus ik dacht dat dat wel lekker zou zijn. Helaas was de kaas echt heel erg vies, dus dat hoef ik niet weer te proberen. Ik hou het nu maar bij ham of jam (alhoewel ik de jam nog niet heb geproeft, dus je weet maar nooit).
's Middags toen Laura thuiskwam, zijn we naar Stoney Creek gereden om te kijken waar mijn stageadres zit.
We gingen ook nog even naar de ouders van Laura, dus die heb ik nu ook ontmoet. De vader van laura had een plankje gemaakt met daarop mijn naam uit hout gesneden, zo lief!
Eenmaal thuis even gekeken naar een busroute. Dit bleek een beetje ingewikkeld, dus ik zei tegen Laura dat ik het ook wel fijn zou vinden om te fietsen. Hou ik mijn conditie ook een beetje op pijl tenslotte. Nou bleek dat dus bijna niemand hier een fiets heeft en zelfs voor een ritje naar de supermarkt twee straten verderop wordt de auto gepakt. Dat zou nog lastig worden.
De volgende dag wees Laura me op een site wat lijkt op marktplaats en daarop heb ik uiteindelijk een fiets gevonden voor $45. 's Avonds de man gebeld en we konden gelijk langskomen. Van tevoren met Kathi helemaal besproken hoe we konden afdingen. Dit vind Kathi altijd erg leuk om te doen. Uiteindelijk was het niet echt lastig; Kathi vroeg de man wat hij ervoor wilde hebben en hij zei: $40. Toen vroeg Kathi of $35 ok was en hij zei gelijk ja. Hallo fiets, dag uitdaging. Over de fiets zal ik maar niet teveel uitweiden, voor Nederlandse begrippen is hij nou niet erg super. Oftewel: hij ziet er gewoon niet uit, maar voor hier zal het wel goed zijn. De fiets hebben we op de achterbank gelegd, waardoor ik helemaal opgevouwen in de auto zat. Laura heeft hier een foto van gemaakt, dus zodra ik die krijg zal ik hem hier plaatsen!
Trouwens, toen Laura donderdag terug kwam van haar werk had ze een kleine verassing voor me. Ze was namelijk even langs de Dutch Store geweest en had daar wat dingetjes opgehaald: stroopwafels, lange vingers, beschuit, speculaas en drop. Echt heel lief! Ik had ’s ochtends al even gekeken of er ook een Dutch Store in de buurt was, want ik miste het eten uit Nederland toch stiekem al een beetje! Vond het echt heel leuk van Laura dat ze dit voor me had meegebracht en nu smikkel ik elke dag van het lekkers uit NL :)
Vrijdag had ik om 12u een afspraak met de dames van mijn stageplek om elkaar even te leren kennen voordat ik maandag zou beginnen. Om half 12 zou Doug, de vader van Laura, me ophalen en hij was mooi op tijd. Toen ik aankwam gingen we met de auto naar een Chinees restaurant in Stoney Creek. Een lopend buffet om even lekker te lunchen. Nou, een lunch kon ik het eigenlijk niet noemen, want het was een hele avondmaal inclusief toetje. Toch raar als je dat in NL alleen ’s avonds gewend bent. Ik bestelde een cola en ik kreeg gelijk een glas van wel een halve liter. Ik zou alleen al vol zitten als ik die cola op heb, maar nee, ook nog maar even drie borden vol eten opgehaald (je wil toch ook niet onder doen aan de rest). Ik moet zeggen dat ik de rest van de dag goed vol zat.
Het was apart om op deze manier kennis met ze te maken, maar niet op een vervelende manier. De mensen van de praktijk zijn heel erg aardig en ook Lisa, mijn begeleidster, is erg leuk. Ik loop eerst veel met haar mee om te kijken hoe zij alles doet en hoe het hier in zijn werk gaat. Later zal ik ook een aantal eigen patiënten krijgen. Helaas kwam ik nog voor een onaangename verassing te staan, namelijk dat het niet is toegstaan jeans te dragen in de praktijk. Ze dragen allemaal Khaki pants, Dress pants of Cargo pants. Hier had ik nog nooit van gehoord, maar ik zal er dus ook aan moeten geloven. Ze zeiden dat ze het niet konden toestaan dat ik als enige jeans zou dragen, omdat het risico er dan is dat mensen me niet serieus nemen. Ik zei dat in Nederland het heel normaal is om spijkerbroeken te dragen en dat vinden ze hier maar vreemd. Hun visie: 'If your attire is something you'd wear around the house or to play sports, it's probably not appropriate for work'.
Dat wordt morgen dus even shoppen. Waarschijnlijk wel bij een tweedehands winkel aangezien ik het alleen naar stage ga dragen en niet van plan ben het weer mee te nemen naar Nederland.
Voor de bovenkleding moet ik nog maar even kijken wat is toegestaan, maar dat merk ik vanzelf.
Nadat ik klaar was bij mijn stage werd ik door Doug weer opgehaald. Hij heeft me toen afgezet bij Eastgate, een winkelcentrum waar ik Laura rond 3 uur weer zou ontmoeten. Ik heb even leuk rondgekeken en wat dingetjes zoals shampoo etc gekocht. Bij het afrekenen dacht de cassiere aan mijn accent te horen dat ik uit Australie kwam! :P
Ik vond het winkelcentrum best groot, maar Laura zei dat het klein was vergeleken bij andere shopping malls. Ok, misschien ben ik toch nog niet helemaal gewend aan de Canadese maatstaven.
’s Avonds had ik afgesproken met Willem, een Nederlandse fysiotherapie student die hier ook een stage doet. Hij zit niet op de Hanze, maar op de opleiding in Enschede. Hij haalde me op in de auto en we zijn toen naar een barretje in het centrum van Hamilton gegaan. Ik heb dus eindelijk al iets meer van Hamilton gezien, ook al was het donker. Het was erg gezellig en we hebben leuk gekletst over dingen hier in Hamilton en over de fysiotherapie hier.
Gisteren was het bij jullie koniginnedag, maar helaas heb ik er hier weinig van meegekregen. Ik heb nog wel even via de webcam naar de Grote Markt gekeken en ik moet zeggen dat het er erg gezellig uitzag! Gelukkig was het weer hier eindelijk een beetje beter geworden, met een zonnetje en een temperatuur van ongeveer 15 graden. Eerst zijn we naar een hele grote tweedehandswinkel geweest, een soort van Mama Mini. Hier heb ik 2 broeken gekocht die ik aan kan doen naar stage, voor maar $20 (ongeveer €14). Hopelijk worden ze goed gekeurd! Eentje vind ik nog best wel mooi, dus misschien dat ik die zelfs nog wel mee ga nemen naar huis :)
Thuisgekomen mijn eerste eekhoorntjes gezien, die hier heel veel voorkomen.
’s Middags zijn we naar Lake Ontario geweest en hier gingen we Lisa ontmoeten, een vriendin van Laura. Ik had Lisa eerst geschreven voor homestay, maar ze had al een student in huis. Toen heeft ze me doorgelinkt naar Laura. Het leek Laura daarom een leuk idee even af te spreken om kennis te maken. Hele aardige vrouw, net zoals bijna alle Canadese mensen hier super aardig zijn.
We gingen een ijsje eten en Laura vroeg hoeveel bolletjes ik wilde. Ik zei dat ik aan één wel genoeg had. Gelukkig ook maar, want één bolletje hier staat gelijk aan wel vier bolletjes in NL! Ik zei al dat alles hier groot is, maar ik blijf me er toch elke keer over verbazen.
Nu ik dit typ regent het helaas al weer, dus vandaag blijf ik denk ik maar lekker binnen. Aya en ik hebben net pannekoeken gebakken, erg lekker! Morgen begint mijn stage, dus volgende week zal ik met een nieuw verhaal komen om jullie te laten weten hoe dat gaat!
Have fun and take care!
-
01 Mei 2011 - 18:02
Sietze:
Hoi Anne,
leuk om die verhalen te lezen.
heel veel succes morgen.
groetjes, -
01 Mei 2011 - 19:50
Martine:
he meisje,
ziet er allemaal goed uit hoor!! ik ben blij te lezen dat je het naar je zin hebt daar. Je verhalen zijn erg leuk om te lezen. ik Kijk elke dag of er weer wat nieuws is. we moeten echt snel eens skypen hoor! wat is een goede tijd voor jou?? veel liefs uit holland
martine en reinder -
01 Mei 2011 - 21:15
Margreet :
Haai Anne!
Super leuk om je reisverslag te lezen! Volgens mij heb je het wel naar je zin en heb je het ook goed getroffen met Laura! Wens je heel veel succes met je stage en je nieuwe collega's!
Tja, Koninginnedag gemist...Bea liep in een soepjurk en Max stond er leuk op. Kan niet over alle steden oordelen maar Stadskanaal was een grote bende (vrijmarkt). Verder hebben we nog steeds super mooi weer maar gelukkig las ik dat bij jou de temperaturen ook in de lift zaten.
Lots of love!! Bye Bye xxM -
02 Mei 2011 - 07:49
Charlotte:
Hahaha je zult wel moddervet terug komen! -
02 Mei 2011 - 08:37
Josje:
"hello
hoe gaat het kom je morgen terug asjeblieftttttttttttt
-
02 Mei 2011 - 13:41
Henk En Anneke:
Mis je nu al de lekkere prakjes die ik altijd voor je klaar maak. De foto`s zijn mooi , nu hebben wij een idee waar je en hoe je woont. Pas op voor de caloriebommen , voor je erop verdacht bent heb je zwaar overgewicht. Laat ze daar bij de fysiotherapie maar een poepje ruiken. Breng de Nederlandse fysiotherapie maar in kaart. Liefs Henk en Anneke -
02 Mei 2011 - 14:59
Marjet:
Hey Anne!
Haha ik had al eens van iemand gehoord dat alles in Canada en Amerika enorm is :P. Ik zit al vol van een medium cola hier, laat staan van zo'n cola daar! Super dat je het naar je zin hebt!
Xx -
02 Mei 2011 - 19:31
Hinke En Ynze S.veen:
hallo Anne mooi verslag en het ziet er heel mooi uit die kamer van jou daar en ook de andere foto's veel plezier en een goede stage toegewenst .hinke en ynze -
03 Mei 2011 - 13:11
Lieke:
Ha Anne,
Leuk om je eerste indrukken van Canada en je stage-adres te lezen. Het klinkt allemaal goed, maar kan me voorstellen dat het nog even wennen is aan andere gebruiken (wat is er mis met een spijkerbroek?) en eten (geen enkele kaas kan tippen aan die van Nederlandse bodem ;)) Ik hoop dat het weer gauw beter wordt en net als hier de zon gaat schijnen. Ik ga nu even je foto's bekijken!
Veel plezier & succes!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
