Happy New Year! (Fotoupdate onderaan!!) - Reisverslag uit Melbourne, Australië van Anne Dijkstra - WaarBenJij.nu Happy New Year! (Fotoupdate onderaan!!) - Reisverslag uit Melbourne, Australië van Anne Dijkstra - WaarBenJij.nu

Happy New Year! (Fotoupdate onderaan!!)

Door: Anne Dijkstra

Blijf op de hoogte en volg Anne

04 Januari 2013 | Australië, Melbourne

Yeah, een nieuw reisverslag! Ik kreeg al de nodige klachten, dus het werd weer hoog tijd om even de tijd te nemen en jullie op de hoogte te brengen van onze belevenissen. Natuurlijk wens ik al mijn lieve volgers ook nog een heel gelukkig Nieuwjaar! Ons Nieuwjaar was amazing, vertel jullie hier later meer over als ik bij het hoofdstuk Sydney ben aangekomen.

Laat ik beginnen met ons weekend op de boot naar de Whitsundays. Inmiddels alweer meer dan een maand geleden, tijd vliegt! We vertrokken vanuit Airlie Beach op de boot ‘New Horizon’. De eerste dag vertrokken we pas laat, zodat we die dag alleen naar de plek zijn gevaren waar we vervolgens de nacht zouden doorbrengen. De volgende dag gingen we naar het beroemde Whitehaven Beach voor echt het prachtigste strand dat we ooit hebben gezien. Als het lukt de foto’s online te zetten zullen jullie het ongetwijfeld met me eens zijn! Het zand is hier super fijn en wordt zelfs gebruikt om een soort van lenzen van te maken. Oppassen dus dat het niet in onze camera’s kwam! Na bij Whitehaven Beach nog even lekker te hebben gezwommen, moesten we weer terug naar de boot om op een ander plekje nog te gaan snorkelen. Wederom prachtige vissen en koraal gezien! Het weekend ging zo erg snel voorbij en we hebben ons prima vermaakt.
Na Airlie Beach gingen we verder naar Town of 1770, waar we de Scooterroo gingen doen! Een 3 uur durende tour op een chopper door de omgeving van 1770 en Agnes Water. En ja, we mochten dus zelf de chopper rijden! Eerst kregen we een stoer leren jasje en een helm, waarna we vervolgens allemaal neptattoo’s kregen om onszelf nog stoerder te laten lijken. Ik moest eerst wel even wennen hoor, aangezien ik nog nooit op een scooter of iets dergelijks had gezeten. Gelukkig had ik het na een paar oefenrondjes al snel onder de knie en ging het allemaal soepeltjes. Was een super dag!
De volgende dag zou onze bus pas om 2.15u ’s nachts vertrekken, terwijl we wel al om 9u moesten uitchecken. Wat te doen de hele dag? In het dorp hadden we gezien dat je 3 uur surflessen kon nemen voor maar $17, dus dat was een mooie mogelijkheid om nog iets van de dag te maken. Het zag er heel makkelijk uit, maar jeetje, het was nog best lastig! Omdat er ook maar 2 instructeurs waren voor een groep van zo’n 30 man moest je jezelf een beetje redden, maar uiteindelijk toch een paar keer kunnen staan. Het was verder wel super leuk om te doen en dat gaf een goed gevoel over het surfkamp dat later op het programma stond!
De dag ging uiteindelijk nog aardig snel voorbij. ’s Avonds even een filmpje gekeken, maar die was zo slecht dat ik er bij in slaap viel en toen was het weer een aantal uren later. Gelukkig was de bus maar 45 minuten te laat (we hoorden dat hij een paar dagen eerder iets van 3 uur vertraging had!!) en gingen we weer naar onze volgende bestemming. Dit was Rainbow Beach, om vanuit daar met de tour naar Fraser Island te gaan. Rainbow Beach zelf was ongelooflijk saai, dat het je echt in 30 minuten gezien, dus we konden niet wachten om aan ons Fraser avontuur te beginnen. De tour bestond uit 4 groepen van 8 man en elke groep had een eigen auto. Op deze manier reed je dan in een lint over het eiland op naar alle mooie plekjes! We hadden een super leuke groep met drie engelse meiden, 1 ierse meid en nog twee broers uit Nederland, dus het feest kon beginnen! Het begon al hilarisch met het rijden door het mulle zand en de eerste auto’s die vast kwamen te zitten! Ons kamp, waar we de 2 nachten zouden verblijven, was op minder dan 10 meter van het strand, dus je zou kunnen zeggen dat we op het strand hebben gekampeerd! Het was back to basics, want geen wc en geen toilet, maar dat overleven wij als echte die hards natuurlijk met gemak. Wel moesten we oppassen voor de dingo’s en altijd in tweetallen ergens heen gaan, in het geval ze agressief zijn. We hebben meerdere dingo’s gezien, maar op mij kwamen ze nooit agressief over, dus dat viel mee.
Nadat we het kamp hadden opgezet, ging we naar Lake Wabby om daar even heerlijk te zwemmen.
Hierna was het alweer tijd om terug te gaan en het avondeten voor te bereiden. Elke groep had een voedselpakket, zodat je gewoon als groep je eigen eten klaar kon maken. Prima geregeld 
Wel om denken alles weer op te ruimen, want de dingo’s komen op alles af!
De volgende dag hadden we een hele dag vol activiteiten, alleen hadden de auto’s er niet zoveel zin in. Eerst wilde onze auto en de auto van een andere groep al niet starten, toen dat was gefixt en we op weg waren duurde het niet lang of wij stonden weer stil met onze auto. Eerst de batterij verwisseld, maar later tijdens het rijden bleek dat deze batterij eigenlijk te klein was, want bij het minste op geringste stootje schoot er een klem los en stonden we weer stil. Irritant! Toen later zei de gids dat de dynamo ook niet goed werkte en kregen we een volle batterij van een andere auto en was het probleem eindelijk opgelost! We hadden onze auto Harry genoemd, maar Harry liet ons die dag een beetje in de steek! Het schreeuwen Go Harry! Go! hielp in ieder geval niet zoveel. Toch hielden we wel van Harry hoor, wees niet ongerust. Naast de problemen met onze auto, zaten de andere auto’s regelmatig vast en dus hoorden we onze gids regelmatig het F-woord gebruiken toen hij weer moest omdraaien om een auto te ‘redden’. Was echt te grappig.
Uiteindelijk is het gelukt om alles te doen wat we die dag wilden doen namelijk Indian Heads (supermooi uitzichtpunt), Champagne Pool om te zwemmen, het bekende aangespoelde ship wreck (ben de naam vergeten) en Elie Creek om wederom te zwemmen. Ondanks alle autoproblemen toch een geslaagde dag.
De volgende dag was helaas alweer de laatste dag en deze dag gingen we naar Lake McKenzie. De weg erheen bestond bijna alleen maar uit mul zand en dat was ook weer de aanleiding voor wat hilarische momenten. Gelukkig gedroegen de auto’s zich aardig goed en hadden we weinig problemen met auto’s die vast kwamen te zitten. Toen we nadat we in Lake McKenzie heerlijk hadden gezwommen en we de zanderige terugweg hadden overleefd, bleek het vloed te zijn zodat we niet over het strand terug naar de boot konden rijden. Gevolg was een 18 kilometer alternatieve route binnendoor. Deze was echt te stoffig en letterlijk alles en iedereen zat eronder. Soms kon je de voorkant van de auto niet eens zien en doordat we de ramen op hadden werd het zicht in de auto zelf ook steeds stoffiger haha! Eenmaal op de ferry gingen de zonnebrillen af en kon je een mooie afdruk in alle stoffige hoofdjes zien 

Na Fraser gingen we met de bus verder naar Noosa, waar we onder andere een kanotrip van drie dagen door de Everglades hadden waarbij we weer moesten kamperen. Je snapt wel, daar stond mijn hoofd helemaal nog niet naar! Maar ja, geboekt is geboekt en dus ook betaald, dus het zou zonde zijn het dan maar te laten lopen. Dus gingen we met een goed humeur op weg naar onze volgende kampeer avontuur. We werden met de boot afgezet bij een bepaald punt, vanwaar we nog ongeveer 7 km moesten peddelen naar het kamp. We waren alleen met de groep, je kreeg de kampeerspullen mee, wat instructies en verder moesten we onszelf maar redden (dus geen gids). Gelukkig bleek het een leuke groep en dat scheelde al de helft. Echter, eenmaal aangekomen op de kampeerplek, was daar echt helemaal niks te doen en dus zaten we daar ons eerst maar wat te vervelen. Na een tijdje zijn we maar wat rond gaan lopen, maar dat was dan ook het enige wat we konden doen. Wij lagen dan ook niet te laat op bed die eerste avond! De volgende dag gingen we naar een plek waar je een wandeling kon doen. Op de boot hadden ze verteld dat de wandeling dicht was in verband met een verhoogde kans op brandgevaar, maar we wilden toch even een kijkje nemen. ’s Ochtends regende het eerst keihard, maar gelukkig klaarde het al snel op en was het erg goed weer. We moesten eerst weer zo’n 7 kilometer peddelen voor we er waren. Eenmaal daar bleek het inderdaad verboden te zijn de wandeling te doen en als je gesnapt werd door een ranger dan kon je een dikke boete krijgen. Daar had ik en de meeste anderen geen zin in en dus gingen we een klein stukje verder naar een strandje om daar wat rond te hangen. Na een paar uur daar moesten we weer helemaal terug peddelen tegen de stroming in! Iedereen was super moe en dat was dus nog een hele opgave. Maar mensen, jullie lezen het goed: we hebben het overleefd! YES! De volgende ochtend moesten we nog weer 7 km terug peddelen naar het ophaalpunt en daarna waren we echt even klaar met kanoën!
Na Noosa gingen we naar Mooloolaba van waar we naar de Australia Zoo (van Steve Irwin) gingen. Dat was op zich wel leuk, maar viel toch een klein beetje tegen na alle verhalen die we erover hadden gehoord. We hadden er iets meer van verwacht! Veel krokodillen, kangaroos en koala’s, die hebben we zo langzamerhand al wel genoeg gezien!
Na Mooloolaba gingen we naar Brisbane, waar we weer gingen couchsurfen! Ook deze keer is het erg goed bevallen, leuk om op deze manier de locals een beetje te leren kennen. Brisbane zelf is een kleine, maar erg gemoedelijke stad waar we ons prima vermaakt hebben. We waren er niet heel lang, maar lang genoeg om alles te zien wat we wilden zien. Na Brisbane gingen we naar Byron Bay! Hier zagen we erg naar uit, want bijna iedereen die we hadden ontmoet zouden we hier weer gaan zien! Zo ook de engelse meiden Kelly, Katie en Sarah die op Fraser Island bij ons in de groep zaten.
De eerste dag in Byron hadden we een tour naar Nimbin, de drugshoofdstad van Australië! Hier zouden de meiden deze dag ook heen gaan, dus konden we hen hier weer ontmoeten. Super leuk.
Was nog een hilarisch momentje trouwens. De dag ervoor waren we op stap geweest en ik was pas rond half 5, dus een kort nachtje voor mij. We hadden allebei in ons hoofd dat we om 7.50u opgehaald werden door de tour en dus stonden wij om deze tijd braaf voor het hostel te wachten. Het was alleen wel erg stil, dus wij ons voucher nog even checken, stond er: pick up 9.55! Waren we gewoon 2 uur te vroeg! Had ik gewoon nog 2 uur kunnen slapen! Dus ja, wij terug naar ons bed, waar we haast gelijk weer in slaap vielen. Om 9u werd ik wakker en ik dacht ‘oooh we hebben nog wel even’. Tot ik weer wakker werd, op mijn horloge keek en zag dat het inmiddels 10 voor 10 was! Ik snel opstaan, Sabrina wakker maken en wij als een gek naar de ingang van ons hostel! Hadden we hem bijna nog gemist ook! Hoe dom zou dat zijn geweest haha!
Maar goed, in Nimbin wilden we onder andere een paar marihuanakoekjes kopen om te proberen. We dachten dat je ze gewoon in de winkel daar kon kopen, maar dat bleek dus niet zo te zijn. Je moest ze letterlijk op straat van een wildvreemde kopen. Toen de eerste vrouw onze vroeg of we misschien wat cookies wilde kopen, zeiden wij eerst nog ‘nee, bedankt’, maar al snel kwamen we erachter dat er geen andere manier was. Sabrina had geld en was de aangewezen persoon om de koekjes te kopen. Vervolgens moesten we meekomen naar een stil achteraf plekje waar heel stiekem de koekjes van eigenaar wisselden. Ze vertelde ons dat we ze niet op straat moesten eten maar in een café, want er waren 5 camera’s op straat die gelijk aan het politiebureau waren gelinkt. Dus wij bij het café naar binnen, maar goed dat is ook een beetje raar aangezien we er verder niks kochten. Zo eindigden we in de tuin van het café, naar de openbare toiletten om daar heel sneaky de koekjes te verdelen en op te eten. Was echt hilarisch! Iedereen nam echter maar een klein stukje, want ze hadden gewaarschuwd dat een heel koekje misschien al wel te veel zou zijn. Ik denk dat we allemaal ongeveer een halve hebben gehad, maar het enige wat gebeurde was dat we er moe van werden. Nou, dat hoeven we nu ook niet meer te proberen dus!
De dag daarna gingen we met de meiden een wandeling naar de vuurtoren maken en vandaar kom je onder andere langs het meest oostelijk gelegen stukje land van Australië. Altijd leuk als je kan zeggen dat je daar bent geweest. Het was niet super mooi weer, maar prima voor de wandeling. Daarna nog even gezellig Byron zelf in geweest om met de meiden te shoppen.
De volgende dag gingen we kajaken op zee om dolfijnen te zien. Erg leuk, weer peddelen, NOT! En het was ook erg leuk dat we he-le-maal niks gezien hebben, waardoor we gratis nog een keer terug mogen komen. Je snapt wel, ik was al klaar met kajaken/kanoën, nu ben ik er compleet klaar mee!
Na Byron Bay was het tijd voor ons eerder genoemde surfcamp in Spot X! Hier hadden we super goede verhalen over gehoord en na onze eerste kennismaking met surfen een paar weken eerder hadden we er natuurlijk erg veel zin in! Nadat we 5 uur in de bus hadden gezeten, stapten we uit in Woolgoolga (middle of nowhere), waar een busje van het surfcamp ons zou ophalen. Nou, je raadt het natuurlijk al, geen busje te bekennen! Wij proberen te bellen, geen gehoor. Emergency nummer, te druk op de lijn, probeer later nog eens. Er kwamen nog een paar dronken meiden langs die zeiden dat de mensen op het surfcamp echte feestbeesten waren en altijd dronken zijn dus no way dat ze ons kwamen ophalen. Fijn, daar sta je dan. Dan maar een taxi bellen. Ook dat had nog wat voeten in de aarde, doordat ik van het kastje naar de muur werd gestuurd, maar uiteindelijk beloofde een taxi te komen. En je geloofd het niet, nog geen 5 minuten later reed ineens het busje van het surfcamp voorbij! We waren alleen te laat met realiseren en zwaaien en dus reed hij voorbij.. Een paar minuten later kwam hij weer terug, dus wij zwaaien als een gek waardoor hij stopte. Of wij misschien naar het surfcamp moesten. Eh ja? Wat anders? Dus de taxi maar weer bellen dat we hem toch niet nodig hebben.. handig. In ieder geval kwam het uiteindelijk goed! Het scheen dat we wel op het bord hadden gestaan en op de lijst, maar toen de manager ons in het systeem ging opzoeken stonden we daar niet in en dus ging hij er maar vanuit dat we dan ook niet opgehaald hoefden te worden..
Maar zoals ik al zei, het kwam goed! Scheelde ons weer een hoop geld voor de taxi.
De eerste dag op surfcamp was eerste kerstdag en dus stonden wij op de surfplank! Het kerstgevoel was echter niet echt aanwezig bij ons, veel te mooi weer! En het viel ons ook een beetje tegen wat ze voor kerst deden, want er was haast niks georganiseerd. En raad eens wat we hadden als kerstdiner? Curry! Nou joehoe, een echt kerstdiner! IJs als toetje, dat dan weer wel. Toch voelt het alsof we kerst dit jaar overgeslagen hebben. Op zich niks mis mee, je kunt niet alles hebben.
Had ik al gezegd dat het surfen super goed ging? Echt, kon dit keer super vaak staan en was natuurlijk super trots. Was blij dat we de lessen eerder hadden gedaan, want hierdoor ging het gelijk al een stuk beter. Ik word nog een echte pro-surfer als ik niet oplet!
De tweede dag hadden we ’s ochtends weer gesurfd en was het daarna wachten op de nachtbus die ons naar Sydney zou brengen! Ongelooflijk dat we al bijna in Sydney waren. De reis ging goed en donderdagochtend de 27e kwamen we dan eindelijk in Sydney aan. We zijn eerst maar even een beetje de stad in gelopen om natuurlijk de Harbour Bridge en het Opera House te gaan bekijken. Echt indrukwekkend om het in het echt te zien! Uiteraard waren we nog best moe van de lange busreis dus aan het eind van de middag maar weer terug naar ons hostel en haast gelijk na het avondeten lekker slapen!
De volgende dag (vrijdag) gingen we met Kelly, Katie, Sarah, Katie’s zus die op bezoek is en Clarke (die Sabrina en ik kennen van kanotrip) naar Bondai Beach om vanuit daar een wandeling te maken. We hebben uiteindelijk niet de hele wandeling gedaan, maar eindigden op Bronte Beach om daar lekker op het strand te liggen. Het was goed weer dus daar hadden we geluk mee.
Zaterdag hebben we lekker met de meiden weer rondgehangen en verder weinig uitgevoerd.
Zondag gingen we weer met hen op stap en dit keer naar Manly Beach! De dag begon bewolkt en wat frisjes, maar toen we eenmaal op het strand lagen klaarde het snel op en werd het alsnog een mooie dag. De volgende dag was het alweer New Years Eve, dus de plannen werden gemaakt en eenmaal terug in de stad moesten de boodschappen natuurlijk gehaald. Wilde plannen!
De volgende dag waren we om 8u bij de Botanic Gardens om in de rij te wachten tot we om 10u dan in het park binnen gelaten zouden worden. Het zou een lange dag worden, maar het werd al snel 10 uur en we hadden echt een super mooie plek kunnen bemachtigen. Uitzicht op de Harbour Bridge en het Opera House aan de rechterkant. Ondanks dat we er al vroeg waren ging de dag super snel voorbij en voor we het wisten was het al avond. Deze laatste uurtjes gingen wel weer heel erg langzaam, maar toen het eenmaal half 12 nam de spanning toe. Na het aftellen voor 12 uur barstte het grote vuurwerk los en dat was echt super spectaculair om te zien! Helaas duurde de hele show maar 15 minuten, maar ik zal niet klagen! Super om dit meegemaakt te hebben.
We waren echter zo moe van de hele dag rondhangen, wachtend op de vuurwerkshow, dat we daarna gelijk naar onze hostels zijn gegaan en nog redelijk vroeg op bed lagen!
De volgende dag ben ik naar een festival gegaan waar een engels stel die we al eerder hadden ontmoet me over had verteld. Het leek me leuk hen ook weer te ontmoeten, maar heb ze helaas niet kunnen vinden! Gelukkig was Clarke er ook met zijn vrienden en werd het toch nog een super leuke dag/avond 
De dag daarna zouden Clarke, Sabrina en ik naar de Blue Mountains gaan, maar helaas was Sabrina niet lekker waardoor ik alleen met Clarke ben gegaan. Ondanks dat Sabrina niet mee kon, hebben we een geweldige dag gehad en echt, de Blue Mountains zijn super mooi! Ben blij dat we zijn gegaan!
We hebben onder andere nog in de trein gezeten met het steilste traject ter wereld, namelijk 52%. Best een beetje eng, maar super gaaf!
Inmiddels zijn we in Melbourne aangekomen en vandaag was het hier 40 graden! Ze hadden ons verteld dat Melbourne een koudere stad was, maar niets is minder waar! Iets te veel van het goede, hopelijk is het morgen iets beter. Ik ga nu eerst proberen te slapen in onze kamer zonder airco en waaiers! Morgen probeer ik even wat foto’s online te zetten 

See ya!

Update!!

Foto’s Whitsundays en Fraser Island
https://plus.google.com/u/0/photos/112960846556855602458/albums/5831249523353613857

Scooterroo, Brisbane en Byron Bay
https://plus.google.com/u/0/photos/112960846556855602458/albums/5831435513535001969

Sydney
https://plus.google.com/u/0/photos/112960846556855602458/albums/5831432233318016001

  • 04 Januari 2013 - 14:37

    Aartje :

    Haha je kunt er wel een boek over schrijven, met je hoofdstukken :P Ik heb het vuurwerk van Sydney op de tv gezien, zag er echt super gaaf uit! Hier regende het, bagger weer, maar vooruit, het was wel leuk! Haha en peddelen is goed voor je Anne!! ;) Misschien moet je de volgende keer als je gaat peddelen maar vragen of het niet ook op een surfplank kan :P
    En 40 graden klinkt wel heel warm! xxxxx

  • 04 Januari 2013 - 19:31

    Mama:

    Hoi lieverd,

    Wat weer een leuk verhaal. Fijn dat het surfen goed ging, kun je in nederland ook goed doen.
    40 graden lijkt me ook erg warm. Fijn dat we elkaar onlangs nog gesproken hebben.
    Fijne tijd in Melbourne. Ben benieuwd naar de fotos's
    Mama.

  • 04 Januari 2013 - 21:06

    Lieke:

    Wat een gedetailleerd maar leuk verhaal weer! Genoeg beleefd zo te lezen :-) Veel plezier in Melbourne! x

  • 05 Januari 2013 - 19:35

    Gerry:

    Hey Anne,

    Echt super om te lezen wat je allemaal mee maakt. Die verhalen, met die mariuana koekjes enzo, echt hilarisch! Geniet ervan!!

    X Gerry

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anne

Actief sinds 10 Jan. 2011
Verslag gelezen: 467
Totaal aantal bezoekers 56437

Voorgaande reizen:

27 September 2012 - 27 April 2013

Australië & Nieuw Zeeland

26 April 2011 - 01 September 2011

Canada & Amerika

Landen bezocht: